Complicated...

Büyümenin en zor yanı, sen büyürken seni büyütenlerin yaşlanıyor olması... Sen kendi aileni kurup, hayatına yeni bireyler eklerken; seni büyütenlerden bir şekilde vazgeçmek zorunda kalman... Herkes sever anneannesini, dedesini ama ben sevmiyorum... Onları bir torun gibi sevmekten öte, canım gibi seviyorum... SeviyorDUM demiyorum çünkü dedemi kaybetmiş de olsam hala çok seviyorum... Dedem hayatta tanıdığım en iyi insan, anneannem tanıdığım en komik kadın... Dedeciğimi 5 yıl önce 41 gün yoğun bakımda bekledim, belki elimi sıkar diye her gün o 5 dakikalık görüşlere gittim ama olmadı... En sonunda kaybettik... Şimdi anneannem hastanede, herşey yolunda gibi görünse de bir aksaklık var... Hafızasında benim asla kabul etmek istemediğim, duymaya bile tahmammul edemediğim problemler var... Sadece dua edebiliyorum, ayağa kalksın bana canımın içi dediğimde mahallenin p-çi desin diye... Belki bir kez daha elinden etli pilav yerim diye... Büyümek zor... Belki hayat çok adil, bir yandan bana hayatımın en büyük anlamını verirken bir yandan 78 yaşındaki anneannemi biraz daha uzaklaştırıyor ama yine de kabul etmek zor...